Een dading is een overeenkomst waarbij partijen een gerezen geschil beëindigen, of een toekomstig geschil voorkomen door middel van wederzijdse toegevingen. De dading betreft een definitieve regeling waarop de partijen niet meer kunnen terugkomen, behoudens in uitzonderlijke gevallen van ondermeer bewezen wilsgebreken (dwaling in de persoon of omtrent het voorwerp van het geschil, bedrog, geweld) of indien ze is aangegaan op grond van stukken die naderhand vals zijn bevonden.

Te hoge escalatie-graad
Sommige conflicten zijn zodanig sterk geëscaleerd dat partijen er enkel nog op uit zijn elkaar zoveel mogelijk te schaden, ook al is dit volledig in hun eigen nadeel. Als het “samen ten onder gaan” nog de enige ambitie is van de partijen dan zal de bemiddelaar wellicht aangeven dat het conflict (nog) niet bemiddelbaar is. Eventueel kan de bemiddelaar in dergelijke situaties toch aan de slag gaan in een “pendelbemiddeling”, waarbij hij afwisselend in gesprek gaat met elke partij afzonderlijk en als het ware als een “ontmijner” de partijen gaat laten afdalen op de escalatieladder zodat het conflict bemiddelbaar wordt.

Te lage escalatie-graad
Er heerst een zekere spanning tussen de partijen die de samenwerking minder optimaal maakt maar dit lijkt beheersbaar. Bemiddeling om tot een schriftelijke dading te komen is in deze situatie wellicht voorbarig, maar in een “pro-actieve bemiddeling” zou de bemiddelaar de efficiënte communicatie tussen de partijen opnieuw op gang kunnen brengen zodat afspraken kunnen gemaakt worden die eventueel in opvolggesprekken worden geëvalueerd.

Het doormaken van een conflictsituatie kent uiteraard ook emotionele aspecten. Zonder emotie is er immers geen conflict. Het kan gebeuren dat de verwerking van deze emoties nog onvoldoende is gevorderd, waardoor een partij nog niet in de mogelijkheid is om aan oplossingen te denken en beslissingen te nemen. In dat geval zal de bemiddelaar aangeven dat het conflict (nog) niet bemiddelbaar is.